Sabtu, 02 Juni 2012

DRAMA ANDE- ANDE LUMUT


ASSALAMU’ALAIKUM WR WB……………….
Bapak – Ibu yang saya hormati, saudara – saudari sual jebol ngarep mburi…..
Jumpa lagi dengan kami dari tim Drama MI nurul Ulum Parakan yang kita cintai, Kali ini  kami dengan bangga mempersembahkan sebuah drama musical dengan judul
“ANDE – ANDE LUMUTen
Cerita ini kami ambil dari sebuah dongeng jawa yang berjudul sama dengan sedikit improvisasi, apabila ada kesamaan nama tokoh, tempat, maupun kejadian memang sengaja kami rekayasa. Namun sebelumnya kami perkenalkan para pemainnya :

Dahulu kala, di pulau jawa hiduplah seorang janda yang bernama markonah, dia hidup bersama tiga orang putri kandungnya yang bernama klenthing abang,klenthing biru dan klenthing ijo, serta anak tirinya yang bernama klenthing kuning. Klenthing kuning memiliki paras yang cantik nan jelita, sehingga membuat kakak-kakaknya iri kepadanya. Maka dari itu ibunya  yang bernama markonah itu memperlakukan klenthing kuning selayaknya pembantu di rumah itu. Mereka tidak tahu bahwa Klenthing Kuning merupakan jelmaan dari seorang putrid. Sehingga meskipun mereka memperlakukan klenthing kuning seperti apapun klenthing kuning akan terus terlihat cantik.

Baiklah, tidak usah panjang lebar,karena nanti kalau panjang kali lebar akan menjadi luas.. Langsung saja kita saksikan bersama – sama di T.K.P.
Pada suatu hari di depan rumah Markonah……….
(tukang bakso naik ke atas panggung diiringi lagu abang tukang bakso)
T. Bakso          : tok..tok…tik..tok..tik.tok…..Bakso…bakso……
(Klenthing abang dan klenthing biru naik ke pentas)
K. Abang        : Afikah…………
K. Biru                        : Iya ?
K,.Abang        : Ada yang baru lho……..
K. Biru                        : Apa ?
K. Abang        : Tuh ada naruto jualan bakso….
K. Biru                        : kita godain yuuk….
K. Abang        : Yuuuuk………
(Klenthiang abang dan klenthing biru mendekati tukang bakso)
K. Abang        : Hello naruto…..,beli baksonya dong…….!
T. Bakso          : Berapa neng..?
K. Biru                        : Dua aja…
T. Bakso          : Dua apa Neng...?
K. Abang        : ya…Dua mangkoklah,masak dua ember…..
T. Bakso          : Ah..neng, gitu aja koq sewot, Sebentar ya  neng – neng cantik….
K. Abang        : Oki doki
T. Bakso          : ini neng baksonya….(memberikan dua mangkuk bakso) Gimana neng rasanya?
K. Biru                        : Sebentar ya…saya makan dulu….
K. Abang        : Ehmmm…Lumayan…,berapa harganya  Naruto ?
T. Bakso          : Buat neng-neng yang cantik abang kasih GRATIS…!
K. Biru                        : Beneran ini Bang ?
T. Bakso          : Ya iyalah…Neng,,masak akang bohong….,Asalkan dari kalian ada yang mau jadi istriku
K. Abang        ; Whats????? Sorry dori Strawbery….ih…nggak level kali…
(Markonah dan klenthing ijo naik ke pentas di iringi lagu j-Lo_On The Floor)

K. Ijo               : Akang…? Ngapain akang disini?
T. bakso          : Jualan bakso lah…Masak sedang ngojek..?
K. Abang        : Eh..sizuka ..baksonya enak lho sizuka…
T. abkso          : Adinda mau ?
K. Ijo               : Adinda – adinda kepalamu peyang ?dah kamu pergi sana,,,dasar playboy..
K. Biru            : Iya mbak yu, tadi si NJaruto ini nggodain mbakyu abang lho….
Markonah       : Beneran itu abang?
K. Abang        : iya mi..pakai ngerayu- ngerayu lagi
T. bakso          : Bohong itu dinda….,Kanda tidak menggoda si Abang…yakinlah Sumpah..
K. Ijo               :Ooooo…gitu ya…?! Mulai sekarang LOe..Gue…End…..
(Menarikan lagu Playboy)
T. Bakso          : dinda…jangan tinggalkan aku….Tanpamu aku galau……..
Markonah       : heh….(menjewer) suadah dikasih tau suruh pergi kok masih di sini…cepetan pergi….
T. bakso          : Ampun Ibu mertua ampun….Baiklah saya pergi sekarang.(Tukang Bakso turun dari pentas)
Markonah       : Sudahlah sayang,,kamu jangan sedih…
K. abang         : Iya sizuka….Ngapain sih kamu masih mikirin si Naruto…….,,iya kan biru
K. Biru            : Oki doki
Markonah       ; oh…iya putri-putriku…, Mami punya kabar baik lho buat kalian….
K. Ijo               : Apa an Mi?
Markonah       ; Kalian dengarkan baik – baik ya…,
tau nggak sih lo kalau di kampong seberang sana  ada seorang pemuda kaya raya yang sedang mencari istri.
K. Biru            : Orangnya cakep nggak Mi?
Markonah       : katanya sih…orangnya cakep,mirip seorang pangeran gitu
K. Abang        : Pasti Kaya dong Mi…
Markonah       : Kan udah mami bilang kalau orangnya itu kaya.
K. Ijo               : Wah….Bagus itu…., Bagaimana kalau kita kesana sekarang MI?
K. Abang        : Iya Mi…..,Aku Paling suka lho sama pemuda yang kaya
Markonah       : Nggak bisa kalau sekarang, besok aja ya?
K. Ijo               : Memangnya kenapa Mi?
Markonah       : Aduh…Bodoh amat sih kalian, Sebelum kesana kita mesti ke salon dulu.menikur pedikur gitu,kalian ki gimana toh…..
K. Biru            : Wah….mami hebat….
Markonah       : Tapi kalian mesti ingat, si klenthing kuning jangan sampai tau soal ini
K.Abang         : Ok deh mami…
K. ijo               : Ngomong – ngomong… si klenthing kuning kemana ya Mi ?
Markonah       : Iya….ya…kemana perginya itu anak dari tadi koq tidak kelihatan batang hidungnya…..
K. Biru            : Jangan-jangan itu anak malas-malasan lagi….
K. Abang        : iya mi…,,aku sudah lapar nih…mana di meja makan nggak ada makanan lagi….
Markonah       : Ini tidak bisa di biarkan…anak itu harus diberi pelajaran
                        Kuning…..klenthing kuning….Cepetan rene nduk….
Klenthing kuning naik kepentas dengan diiringi lagu…………….
K. kuning       : Iya…mi…Ada apa Mi…
Markonah       : Kamu dari mana saja…sudah jam segini belum masak
K. Kuning       : maaf Mi..,bukannya saya malas, tapi maaf……
K. ijo               : Maaf…maaf…..ngomong ae koq mbulet
Markonah       : buruan jawab…kamu dari mana… ha?
K. Kuning       : saya baru pulang belanja di pasar Mi
K. abang         : Koq lama amat? Jangan – jangan itu Cuma alasan kamu ya?.
K. Biru            : Kamu bohong ya?
K. Kuning       : Nggak koq Mi tadi klenting kuning bener ke pasar , hanya saja di pasar ramai sekali karna ada woro-woro penting bahwa  di kampung sebelah ada seorang pemuda kaya sedang mencari istri.
K. Ijo               : truuuuus… ,apa hubugannya denganmu?
K. Abang        : kamu berharap itu pangeran akan suka sama kamu Sakura…..?Hello….. jangan mimpi deh kamu.
Markonah       : pokoknya,,kita nggak mau tahu…secepatnya kamu harus menyediakan makanan buat kita.
K. Biru            : Youk….,dan ingat…nggak pakai lama….
Markonah       : Sudah…Kamu pergi ke dapur sana….
K. Kuning       : Baik Mi……,Klenting Kuning ke dapur dulu ya..?
Markonah       : Iya…
K. Ijo               : Gimana ni Mi, si klenthing kuning sudah tahu kalau ada pemuda kaya yang sedang nyari istri
K. Abang        : Iya Mi…Pokoknya saya nggak rela kalau nanti si Sakura dapetin pemuda itu….
Markonah       : kalian tidak usah khawatir..Mami puny ide…
K. Biru            : Apa Mi idenya?
Markonah       : Sini Mami kasih tahu
wswswswswswsws(Membisiki putrinya)
Gimana?
K. Ijo               : Wah….ide Mami hebat
K. Abang        : Hahahahaha…aku nggak bisa ngebayangin bagaimana wajah si sakura engko…
K. Biru            : Mami always number one….
Markonah       : sudah sekarang kita pergi ke salon dulu yuk…
Semua klenthing: Yuuukk…..!
Markonah dan putrinya turun pentas dengan diirimgi lagu……………………

Keesokan harinya di rumah mami markonah, Seperti biasa klenthing kuning mengerjakan pekerjaan rumah. Pagi itu klenthing kuning sedang galau,bagaimana tidak coba dalam hatinya dia ingin sekali pergi ke kampong seberang untuk mengikuti sayembara pemilihan calon istri ande – ande lumut, namun apa daya pekerjaannya masih banyak dan ibunya pasti tidakmengijinkannya. Bagaimana kisah selanjutnya?langsung saja kita saksikan di TKP.
K. Kuning         : Aduh capek banget nih…..pekerjaan dari tadi koq belum selesai-selesai,mana belum nyuci baju,masak nasi………..,,andai saja aku bisa jadi putri pasti hidupku tidak sesengsara sekarang ini….huuppffff….
(Markonah naik pentas diirini lagu……………………..)
Markonah         :KUNIIIIIIINNNNGGG………..!!!!!
K. Kuning         : Iya Mi….Ada apa Mi?
Markonah         : Ada apa..ada apa? Udah jam segini sarapan belum ada,lantai masih kotor……Dasar pemalas kamu ini.
K.Kuning          : Maaf mi,,pekerjaan ku hari ini banyak banget….
Markonah         : Maaf..maaf….enak bener kamu minta maaf,,pokoknya saya nggak mau tau,sebelum aku sama mbakyu-mbakyumu berangkat nanti,sarapan kita sudah harus ada di meja makan. Do u understand?
K. Kuning         : Inggih Mi…
Markonah         : Oh ya  kuning,,dimana mbakyu-mbakyumu?
K. Kuning         : Nggak tahu mi…mungkin dikamar…
Markonah         : Ya udah sekarang kamu pergi ke dapur sana,siapkan sarapan buat kita-kita..
K. kuning          : Iya Mi…Permisi……..
Markonah         ; Huh…capek deh..semuanya kacau –kacau….
Klenthing Abang, Biru, Ijo……Where are u? reneo nduk…..
(Klenthing abang naik  ke pentas)
K. Abang          : Iya mami…..Bagaimana penampilanku Mi?
Markonah         :Hmmm…kamu cantik banget nduk….
K. Abang          : Ya iyalah Mi….Klenthing Abang gitu lho………
Markonah         : Oh ya Abang,Adik adikmu kemana?
K. Abang          : Ooooo…siSizuka sama sakura Mi, mereka lagi dandan di kamar.
Markonah         : Masih dandan? Mereka nggak tau apa kalau kita mesti buru-buru nih…
                          Coba  kamu panggil mereka ….
K.abang            : Ok mi…Klenthing Ijo, Biru dipanggil Mami nih…..buruan kesini……..
(Klenthing Ijo danBiru naik ke pentas)
K. Biru              : Gimana Mi penampilanku? Cantik kan?
Markonah         : Ehmmm….Cantik….
K. Ijo                 : Kalau aku Mi?
Markonah         : Kalian semua cantik-cantik…siapa dulu dong Ibunya……..?
Semua               : MAMI MARKONAH….
K. Ijo                 : Oh..ya Mi,kemana si klenthing kuning?
Markonah         : Lagi buat sarapan di belakang..memangnya kenapa….?
K. Biru              : Mami nggak lupa kan dengan rencana kita kemarin?
Markonah         : Oooooo…of course not…ok..sekarang waktunya.
                          Klenthing kuning….
K. Kuning         : Iya Mi…Ada apa Mi?
Markonah         ; Mami sama mbakyu-mbakyumu mau berangkat ke kampong seberang..Mami minta kamu jaga rumah,jangan sampai aku dapat laporan kalau kamu sampai ke luar rumah. Paham???
K. Kuning         : Tapi Mi ? aku kan juga pingin ikut sayembara ke kampong seberang?
K. Abang          : What? Nonononono……….jangan Mimpi kamu!
K. Ijo                 : Heh…asal Kamau tahu..mana mungkin kangmas ande-ande lumut bakalan naksir sama kamu
K. Biru              : Lagian Masih Banyak pekerjaan rumah yang harus kamu selesaikan.
K. Kuning         : Tapi….
Markonah         : Ngaak ada tapi-tapian…..
K. Kuning         : Tapi Mi?
Markonah         : kamu sudah berani membangkang ya? Sini Kamu….
                          Ayo putri-putriku kamu pegang dia….
K.biru,abang n Ijo : Siap Mi…
K. Kuning         : Apa yang mau kalian lakukan padaku…
K. Abang          : Rasain kamu kuning..
K. Ijo                 : hahahahahaha…kasian deh lo…
K. Biru              : makanya to kalau dikasih tau itu nurut aja…
K. Kuning         : ampun mi………ampun….
Markonah         :Nih rasain,ku olesi wajahmu dengan kotoran ayam…
(Markonah mengolesi wajah k. kuning dengan kotoran ayam)
K.Abang,Ijo n Biru    : hahahahahahahahaha………..
K. Kuning         : Ampun Mi...aampun
Markonah         : Nggak ada ampun buatmu hahahahaha....
K.Ijo                  : Denngan muka kamu seperti ini kamu nggak akan punya niat untuk pergi ikut sayembara....
K. Biru              : Betul itu....
K. Abang          : Sekarang kamu baru tahu rasa...
K.Kuning          :Hiks...hiks...hiks.....apa yang tlah kalian lakukan pada mukaku....
Markonah         : Yang pasti melihat mukamu tidak akan ada pria manapun yang kan tertarik padamu...
                          Let’s go ladys.....kita berangkat
K.Biru               : Yoouukkk....
K.Ijo                  : dada bye bye...kuning..
K. Abang          : Oh..ya kuning..jangan lupa...cuciin baju-bajuku yang kotor ya....selamat tinggal....,,selmat menikmati mukamu yang jelek..hahahahahahaha......
(Markonah dan anank-anaknya meninggalkan panggung diiringi lagu...............................................)
K. Kuning         :Hiks...hiks...hiks...(menangis)Ya Allah ya Tuhanku.............apaa kesalahan hambaMu yang lemah ini...sehingga mereka memperlakukanku seperti ini.....Apa yang harus aku lakukan agar aku bisa pergi ke kampung seberang,,mana mungkin aku bisa pergi jika mukaku seperti ini....bagaimana caranya aku bisa menghilangkan kotoran ayam dimukaku ini............
(Para peri naik pentas diiringi lagu..within temtation-memories)
Peri 1                 : Hallo anak manis.....kenapa kamu bersedih....
K. Kuning         : kakakakak....kakakalian sssiiaaappaaa........?
Peri 2                : Jangan takut anak manis.....kita adalah....
Peri 1-6             : Peri....Cibi..cibi..cibi...ah..ah..ah.....
Peri 3                 : ngomong...ngomong....kenapa kamu bersedih di sini...padahal dikampung seberang sedang ada pesta besar-besaran lho
Peri 4                : iYA....di sana juga ada pemuda ynag sedang mencari istri....
K. Kuning         : Itulah yang membuat aku bersedih,,aku sangat ingin pergi kesana...,,tapi....
Peri 5                 : Tapi...tapi apa?
K. Kuning         : Mana mungkin aku bisa pergi kesana dengan muka seperti ini...
Peri 6                 : Kenapa dengan mukamu...aku lihat mukamu cantik...
K. Kuning         : Tapi ada kotoran di mukaku yang tidak bisa dibersihkan.....
Peri 5                 : Oooo..itu bukan perkara sulit...nih aku kasih kertas ajaib ini,,,usapkan keseluruh mukamu...
(K. kuning menerima kertas itu dan mengusapkan pada wajahnya diiringi lagu you are beautyfull by cerybell )
Peri  1                : Sekarang kamu lihat mukamu di cermin ini...........
K. kuning          : Alhamdulillah...mukaku kembali seperti sedia kala....
Semua peri dan k. Kuning menari..)
Peri 2                : Oh ya klenthing kuning...ada sesuatu lagi yang akan kami berikan padamu...
Peri 3                 : Ini terimalah......
K. Kuning         : Apa ini...?
Peri 4                : Ini baju pesta yang akan kamu gunakan pergi kesana....
K. Kuning         : Terima kasih atas bantuan kalian semua
Peri 5                 :Sama...sama...,Oh ya...kami rasa udah waktunya buat kami pergi
K. Kuning         : Sekali lagi terima kasih atas bantuannya...
Peri 6                 : don’t worry,,U are welcome....
Semua peri        : Selamat tinggal klenthing kuning..........
K. Kuning         : Selamat tinggal................
(Para peri turun dari pentas diiringi lagu....................
K. Kuning         :Hupf...akhirnya aku tetep bisa pergi ke pesta itu....Ok penonton aku permisi dulu ya...dada bye..bye....
(K. Kuning turun pentas diiringi lagu............)
Sementara itu,,markonah dan anak-anaknya sampai di pinggir sungai yang memisahkan kampungya dan kampung seberang.sungai itu sangat dalam dan arusnya sangat deras,,untuk bisa menyeberangi sungai itu mereka hrus minta bntuan yuyu kangkang dan kawan-kawan.................. (Lagu cleopatra)
y. Kangkang     :Halo Prenz....... How are u....
Y. Kingking       :Baik kang.....keliatannya koq lagi seneng nih...
Y. Kangkang     : Ya iyalah.....kan hari ini dapet ongkoz banyak...
Y. Kungkung    : Enak kamu kang...hari ini kelarisan...
Y. Kongkong    :Iya...pakai dukun mana nih...
Y. kangkang      : Iki bedane...antara orang cakep karo wong elek...
Y. Kengkeng     : Ah...lebay kamu kang.
Y. Kangkang     : Bukannya lebay...tapi ini bicara fakta..eling FAKTA Broooo.....
Y.Kengkeng      : Wuih...sombong betul.....awakm kang..kang
(Markonah dan putrinya naik ke pentas)
Y. Kingking       : Kang...ada cewek cantik tuh,kita godain yuk...!
Y. Kangkang     : Kalau soal cewek itu bagianku kalian minggiro disik....
(Yuyu kangkang mendekati k.abang)
Y.kangkang       : Halo manis...
K.Abang           : siapa kamu?
Y. Kangkang     : Ih....sombong amat....ehm...bapak eneng  sopir ya?
K.Abang           : Koq tau
Y.Kangkang      : Karena eneng telah mengendarai hatiku
K. Abang          : Ih...akang bisa aja...
Y. Kingking       : Kalau soal ngerayu cewek aku juga bisa.....
(Y. Kingking mendekati K.biru)
Y. Kingking       : Neng cantik,,bapaknya tukang pos ya?
K. Biru              : Koq tau
Y, Kingking       : Karena engkau telah mengirimkan panah asmaramu kepadaku....
K. Biru              : Idih akang unyu-unyu deh...............
Markonah         : Sudah...sudah.berani benar kalian merayu putri-putrriku.
                          Oh ya...siapa dari kalian yang bisa mengantarkan kami menyeberangi sungai ini?
Y. Kungkung    : WANI PIRO???
K. Ijo                 :Sudahlah kalian jangan khawatir,,kami akan memberikan semua yang kalian inginkan,bagaimana?
Y. Kongkong    : Beneran nih?
Markonah         : Ya iyalah....masak yaiya dong...bagaimana?siapa yang mau?
Semua yuyu      : saya mau..saya mau..saya mau....
Y. Kengkeng     :Stop-stop teman-teman..biar adil kita hompimpa saja
Semua yuyu      : Ok...Tu..dua...tiga...HOMPIMPA Tolam Talum GAMBRENG....
Y. kengkeng      : Yah aku kalah.......
Y. Kangkang     :Karena kamu kalah keng,,berarti kamu mesti jaga disini....
                          Ok ladys...silahkan kalian pegangan pada tumpangan masing...masing....          
Y. Kungkung    : Dan sekarang waktunya kita berangkat......
Markonah         : Ayo anak-anak waktunya kita berangkat...
Semua klenthing : YOOOUUUUKKKK...............!
(Semua turun pentas kecuali yuyu kengkeng)
Y. Kengkeng     : Apes-apes.....jian bener-bener apes aku hari ini...,udah nggak dapet ongkos...nggak dapet juga yang bening-bening. Nasib..nasib.
(K. Kuning naik Ke Pentas diiringi lagu....................................................................)
Y. Kengkeng     : Wuihh...ada yang bening lagi nih...Hallo cewek antik...
K.Kuning          : Hola-halo..memangnya lagi telpon apa pakai hola-halo
Y. Kengkeng     :Wuih...galak juga nih,,tapi aku sangad suka lho cewek yang galak.
                          Neng, bapaknya petani ya...?
K. Kuning         : Yeeee...sok tau,salah kali..bapakku mah bukan petani....
Y. Kengkeng     : Ah neng nggak asyik...dirayu koq susah amat.
K.Kuning          : biarin nggak asyik,,lagian siapa suruh ngerayu aku...memangnya kenapa kalau bapakku petani
Y. Kengkeng     : Karena neng telah menumbuhkan cinta di hatiku.....cie..cie.....
K. Kuning         : Ooo..begitu...
Y. Kengkeng     : Koq rayuanku nggak ngaruh sama neng....
K. Kuning         : Ya jelaslah....kamu kan bukan tipeku. Sudah... aku sedang terburu-buru nih... sekarang antarkan aku menyeberangi sungai ini?
Y. Kengkeng     : Wani Piro?
K.Kuning          : Ndak usah njarak...ayo gek ndang..antarkan aku ....
Y. Kengkeng     : Kalau aku nggak mau kamu apa?
K.Kuning          : Berani ya kamu sama saya?
Y.Kengkeng      : lha wong karo wong wadon ae koq ndak wani...ya jelas beranilah.....
K. Kuning         :ok....nih rasain(melemparkan secarik kertas)
Y. Kengkeng     : Cuma ini kekuatanmu....aduh gatel...gatel...gatel...ampun...ampun....
K.kuning           : Gimana?kamu masih mau menolak mengantarkanku...
Y. Kengkeng     :Ampun..ampun..aku bersedia mengantarkanmu asal kamu hilangkan penyakit gatal ini soko awakku....
K. Kuning         : Ok..don’t worry akan aku sembuhkan (melemparkan secarik kertas)
                          :Gimana?sudah sembuh?
Y.kengkeng       : Sudah....
K. Kuning         : Sekarang antarkan aku keseberang..cepat....
Y. Kengkeng     : Baik akan saya antarkan...mari...pegangan yang kuat ya.....
K. Kuning         : Ok..Let’s go......
(Klenhing kuning dan yuyu kengkeng turun dari pentas)
Akhirnya, Markonh dan putri-putrinya pun sampai di rumah ande-ande lumut...
(mbok rondo dan ande-ande lumut naik pentas)
Mbok rondo     : Oooaallaah...nduwe anak siji ae...di golekne bojo koq angel eram,,semuanya koq serba ndak pener,kemarin ada cewek cantik datang kesini ditolak.Sakk jane ki pilihanmu sing piye to le?
Ande2 L            : sebenarnya pilihanku itu mudah lho mbok..?
Mbok rondo     : Lek penak kawit wingi seharusnya sudah ketemu.
Ande2 L            : aku tu mencari orang yng punya inerbeauty
Mbok Rondo    : Innerbeauty ki panganan opo to Le?
Ande2 L            : Inner beauty itu,,kecantikan dari dalam mbok
Mbok Rondo    : Maksudte?
Ande2 L            : Maksudnya...wanita itu tidak hanya cantik wajahnya tetapi juga cantik budi pekertinya mbok....
Mbok Rondo    :ooooalah...ancen angel tenan golekanmu ki,,pomo tak olehne paitun kae opo ndak gelem to dirimu ki?
Ande2 L            : Yo paling tidak carikan yang imbang dengan ketampanan anakmu ini to mbok....
Mbok Rondo    : hehehehehe...guyon cah bagus....,Koyoke koq ape enek tamu to le,,
(Markonah dan putri2nya naik ke pentas)
Markonah         : Kulo nuwun.....
Mbok rondo     : Monggo-mongg0.....waduh koq ada tamu cantik..cantik...,,monggo pinarak.
Markonah         : Terima kasih...
Mbok rondo     : Ngapunten nggih,,sebelumnya sampean ini siapa?
Markonah         : Oh Ya perkenalkan nama saya mami Markonah,dan ini putri-putri saya..
K. Abang          : saya klenthing Abang
K. Ijo                 : Saya klenthing ijo  
K. Biru              : Kalau saya klenthing biru.
Mbok Rondo    : trus ada keperluan apa ya datang kemari?
Markonah         : Begini, saya dengar putra sampean sedang nyari istri...makanya saya bawa putri-putri saya kemari, siapa tahu ada salah satu yang bisa menarik hati putra sampean.
Mbok rondo     : Oooo....itu baiklah saya akan menanyakan pada putraku ande-ande lumut,nduk-nduk ayu pindah kesini dulu yo nduk.....
                          Sopo jenengmu nduk?
K.Abang           : Klenthing abang mbok...
(Lagu ande2 lumut ttg klenting abang)
K.Ijo                  : Kasian deh kamu abang,,ketarane dia kan memilih aku...hehehehe...
Mbok Rondo    : maaf nduk...anakku ande-ande lumut ndak gelem sama kamu,mungkin dia mau sama adikmu ini. Nama kamu sopo nduk?
K.Ijo                  : Klenthing ijo mbok
(Lagu ande2 lumut ttg klenthing ijo)
K. Abang          : Mangkane to nduk jo kepedean...kasian deh lo..
Mbok Rondo    : Maaf yo nduk,ande-ande lumut masih belum mau sama kamu.
Markonah         : nggak papa anak-anak khan masih ada klenthing biru..aku yakin ande-ande lumut bakal menerima klenthing biru jadi istrinya.
Mbok rondo     : Baiklah akan kita coba...
(Lagu Ande2 lumut ttg klenthing biru)
Mbok rondo     : Maaf mbak yu,,keliatannya putraku nggak menerima satupun putri ibu...
Mrkonah           : What’s...Nggak mungkin,pasti ada yang salah ini.putriku kan cantik cantik masak si ande2 lumut nggak mau milih salah satu.
K.Abang           : Mungkin matanya sudah rabun mi...
K. Ijo                 : Iya mi...masak dia nggak bisa liat oang secantik ini....
K. Biru              : kurang apa kita coba....
Mbok rondo     : Sekali lagi kami minta maaf....
Markonah         : Maaf? Enak bener...pokoknya saya tidak terima.
(Klenthing kuning naik pentas)
K. Kuning         : Kulo nuwun............
Mbok Rondo    : Monggon-monggo...........
Markonah         : (Menyeret klenthing kuning)eh kuning ngapain kamu kesini..khan sudah saya bilang untuk tetap tingal di rumah.
Mbok rondo     : Maaf mbak yu,kalau boleh tahu ini siapa ya?
K. Kuning         : Saya klenthing kuning..    
Mbok rondo     : Oooo...jadi ini juga putrinya mbkyu....
Markonah         : Bukan, ini putri angkatku....
Mbok rondo     : Oh ya nduk...kalau boleh tahu apa tujuanmu kemari?
K.Kuning          : Maaf kalau diijinkan saya mau iut sayembara ini..
K. Abang          : What’s?jangan mimpi kamu?
K.Ijo                  : Kita aja yang cantik-cantik gini ditolak apalagi kamu.
K. Biru              : Iya..mendingan kamu pualang sana....bikin malu aja....
K. Kuning         : Ooooooo jangan salah,,belum tau dia,,,
Mbok rondo     : Yo wis....kamu tunggu di sini...
(Lagu ande2 lumut ttg  klenting kuning)
Markonah         : Apa? Nggak mungkin dia memilih kamu kuning
K Kuning          : mami dah dengar sendiri khan...
Mbok Rondo    : jadi ini gadis pilihanmu le?
Ande2 L            : Iyo mbok.....
K.Abang           :Jadi bener kalau mata kamu sudah rabun,,masak kamu lebih memilih dia dari pada aku
K. Biru              : Iya....memangnya apa sih kelebihannya si klenthing kuning daripada aku
K. Ijo                 : Bicara wajah aku juga nggak kalah cantik,malah lebih cantikan aku....
Ande2 L            : asalkan kalian tahu....bahwa yang kalian kenal sebagai klenthing kuning ini adalah calon istriku yang telah lama hilang,dan dia seorang putri
Markonah dan putri2nya: APA???
K. Kunthing     : Iya...aku adalah seorang putri...

Akhirnya klenthing kuning pun diboyong pangeran keistana...dan mereka pun hidup bahagia selamanya....
Demikianlah akhir dari kisah ini....terima kasih atas perhatiannya..
Wassalamu’alaikum Wr. Wb.
tetap di MI NURUL ULUM PARAKAN......YAK EEEE